Ta strona korzysta z plików cookies ("ciasteczka"). Pozostając na niej, wyrażasz zgodę na korzystanie z cookies.
dowiedz się więcejPrzejdź dalej
Logo Ministerstwo Kultury, Dziedzictwa Narodowego i Sportu
Logo Muzeum Historii Polski
Logotyp Moja Pamiątka. Przejdź do strony głównej Moja Pamiątka
Pamiątki Przejdź do strony
WróćWróć do pamiątek

Telegram o pracy

Warszawianka Jadwiga Leszczyńska – więźniarka niemieckich obozów Auschwitz i Ravensbrück – latem 1945 roku wraz z synami i matką przyjechała na Dolny Śląsk, gdzie podjęła pracę nauczycielki w małej miejscowości Pokój. W szkole spośród 153 dzieci tylko kilkoro mówiło po polsku, musiała więc posługiwać się niemieckim, żeby nawiązać kontakt z uczniami. Brakowało podręczników, zeszytów.  Z czasem, dzięki ogromnemu zaangażowaniu Jadwigi, sytuacja  się poprawiła.  Leszczyńska piastowała także stanowisko gminnego opiekuna sierot oraz opiekuna koła PCK. Dorabiała w fabryce sztucznego włosia. Organizowała społecznie szkolne występy i akademie. W 1947 roku otworzyła w Pokoju Bibliotekę Gminną, której księgozbiór stanowiły prywatne zbiory jej rodziny. W czerwcu 1947 roku powrócił z wojny – po ośmiu latach – mąż Jadwigi i razem przenieśli się do Opola.

Wacław Leszczyński, Wrocław

Galeria zdjęć

Telegram wysłany do Jadwigi Leszczyńskiej do Warszawy, lipiec 1945 r.
3 /
Telegram wysłany do Jadwigi Leszczyńskiej do Warszawy, lipiec 1945 r.
Jadwiga Leszczyńska po powrocie z niemieckich obozów koncentracyjnych
Powołanie do pracy dla Jadwigi Leszczyńskiej
Jadwiga Leszczyńska z synami Wacławem i Janem, Pokój, lipiec 1946 r.
Kartki żywnościowe Jadwigi Leszczyńskiej, Kategoria I, Dodatek C - dla ciężko pracujących, w tym nauczycieli, grudzień 1945 r.
Dom, w którego części zamieszkała Jadwiga z rodziną
Akt nadania Jadwidze Leszczyńskiej domu w Pokoju, w powiecie Opolskim
Jadwiga Leszczyńska z synami przed domem w Pokoju, 1947 r.
Poprzedni

Poprzednia opowieść

Na gruzach

Następna opowieść

Regina z Jastrowia
Następny