Miś z Warszawy

Elżbieta Czechowicz wspomina swoje trudne dzieciństwo w powojennej Łodzi. Czteroosobowa rodzina zajmowała niewielki pokój bez zaplecza sanitarnego. Ojciec, przedwojenny urzędnik pracujący w Radzie Narodowej w Łodzi, bezskutecznie próbował poprawić warunki życia rodziny. Kierownik Wydziału Lokalowego powiedział mu, że musi zapisać się do partii, aby uzyskać przydział na większy lokal. Dopiero po jedenastu latach, w 1957 roku, udało im się przeprowadzić do własnego mieszkania. Pewnego dnia dziewczynkę spotkała niespodzianka – tata przyniósł jej zabawkę podarowaną przez znajomą z pracy. Miś należał do jej córki, która zginęła podczas oblężenia Warszawy w 1939 roku.

Elżbieta Czechowicz, Łódź