Społecznicy
Józef (Apolinary) Czekalski w 1888 roku ukończył studia prawnicze na Cesarskim Uniwersytecie Warszawskim. Był jednym z pierwszych członków Związku Młodzieży Polskiej „Zet” i wykładowcą Uniwersytetu Latającego. Przyjaźnił się ze Stefanem Żeromskim, pisał wiersze, tłumaczył dzieła literackie.
W 1892 roku ożenił się z Józefą (Nimfą) z Zawadzkich. Rok później objął stanowisko adwokata przysięgłego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1896 roku Józef Czekalski został aresztowany za przewożenie z Galicji niedozwolonych w zaborze rosyjskim książek i wydawnictw. Po półrocznym pobycie w więzieniu skreślono go z listy adwokatów i zesłano na cztery lata do guberni wiackiej. Na zesłaniu dobrowolnie towarzyszyła Józefowi żona z dwoma małymi synami.
Rodzina wróciła do kraju w 1903 roku. Wkrótce potem Józef zmarł. Po śmierci męża wdowa podjęła pracę nauczycielki na pensji w Piotrkowie Trybunalskim, a jednocześnie aktywnie działała w tajnym Towarzystwie Oświaty Ludowej, ucząc polskiej literatury i historii.
Stanisław Czekalski, Poznań
W 1892 roku ożenił się z Józefą (Nimfą) z Zawadzkich. Rok później objął stanowisko adwokata przysięgłego w Piotrkowie Trybunalskim. W 1896 roku Józef Czekalski został aresztowany za przewożenie z Galicji niedozwolonych w zaborze rosyjskim książek i wydawnictw. Po półrocznym pobycie w więzieniu skreślono go z listy adwokatów i zesłano na cztery lata do guberni wiackiej. Na zesłaniu dobrowolnie towarzyszyła Józefowi żona z dwoma małymi synami.
Rodzina wróciła do kraju w 1903 roku. Wkrótce potem Józef zmarł. Po śmierci męża wdowa podjęła pracę nauczycielki na pensji w Piotrkowie Trybunalskim, a jednocześnie aktywnie działała w tajnym Towarzystwie Oświaty Ludowej, ucząc polskiej literatury i historii.
Stanisław Czekalski, Poznań
Fragment nadesłanej pracy:
W 1909 roku rozpoznano gruźlicę u jej [Józefy Czekalskiej] dzieci i zlecono leczenie klimatyczne nad Morzem Czarnym. Tam – na Akermanie, na Krymie – Józefa Czekalska z dziećmi została internowana i pozostawała pod nadzorem carskiej policji. Wywalczyła przeniesienie do Kisłowodzka. Uczyła języka francuskiego i niemieckiego oraz wytwarzała sztuczne kwiaty, a synowie dorabiali korepetycjami.